Η κρατική επιχορήγηση των πολιτικών κομμάτων.

Δεν γνωρίζουμε ποια είναι η τεκμηρίωση στον σχετικό νόμο για την ανάγκη κρατικής επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων, και δεν συμφωνούμε με την επιχορήγηση η τουλάχιστον με το υψος αυτής, παρ’ ότι το ιδιο γίνεται σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης. Εφ’οσον όμως δίνονται χρήματα του δημοσίου, δεν θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικός και για τα κόμματα ο έλεγχος του τρόπου διάθεσης αυτών, όπως γίνεται με οποιαδήποτε κρατική επιχορήγηση στον οποιονδήποτε ; Τα χρήματα αυτά δίνονται για τις ανάγκες λειτουργίας του κόμματος προκειμένου να εξυπηρετηθεί το κοινό συμφέρον και όχι για να ξοδεύονται σε ταξίδια, αυτοκίνητα με οδηγούς και τραπεζώματα σε ακριβά μαγαζιά, εξασφαλίζοντας τρυφηλή ζωή στα στελέχη, όπως πολύ εύστοχα επεσήμανε πρόσφατα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα μας πούν κάποιοι ότι «λαϊκίζουμε», αλλά το οικονομικό άθροισμα ολων των δια της  «καραμέλλας του λαϊκισμού» δικαιολογουμένων περιπτώσεων, θα εδινε σημαντικές ανάσες σε δημόσιους τομείς εξυπηρέτησης του δοκιμαζόμενου πολίτη.

Το ετήσιο υψος επιχορήγησεως των κομμάτων της σημερινής βουλής είναι περίπου σε εκατομμύρια ευρώ όπως παρακάτω :

Νέα Δημοκρατία	24,0
ΠΑΣΟΚ	22,6
ΚΚΕ	7,0
ΛΑΟΣ	5,0
ΣΥΡΙΖΑ	5,0

Με αφορμή το θέμα Siemens και τις πρόσφατες καταγγελίες Χριστοφοράκου ότι δόθηκαν χρήματα και στα δύο κόμματα εξουσίας, η αντίδραση και των δύο κομμάτων περιορίστηκε σε μία προφορική δήλωση ότι δεν πήραν χρήματα. Και γιατί να το πιστέψουμε ;  Θα ηταν πιστευτό και πέραν πάσης συζητήσεως αν όλα τα έσοδα και τα έξοδα ηταν καταγεγραμμένα ώστε να γίνεται έλεγχος, όπως συμβαίνει και είναι υποχρεωτικό για ολους.

Χρήματα που προέρχονται από την φορολόγηση των πολιτών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κανέναν χωρίς έλεγχο. Αυτό είναι αξίωμα που εξασφαλίζει και στηρίζει τον ενάρετο δημόσιο βίο και πρέπει επιτέλους να το καταλάβουν ολοι σε αυτή την χώρα.

Το παραμύθι της περιστολής των δαπανών δημόσιας διοίκησης

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία από τον ιδιο τον πρωθυπουργό και τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης για τα μέτρα που εχουν αποφασίσει να πάρουν για την αντιμετώπιση της δύσκολης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνεται και η περιστολή των δαπανών της δημόσιας διοίκησης. Αραγε όταν λέμε δημόσια διοίκηση δεν συμπεριλαμβάνονται και τα πολιτικά κόμματα τα οποία ως γνωστόν επιχορηγούνται με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό ;  Τι πιο λογικό λοιπόν αυτοί που αποφάσισαν τα μέτρα να αρχίσουν την εφαρμογή τους από το σπίτι τους. 

Πιστεύουμε ότι το σκεπτικό του νομοθέτη που αποφάσισε την επιχορηγία των κομμάτων του κοινοβουλίου από το κράτος, ηταν ότι αυτά τα χρήματα χρειάζονται για την λειτουργία των κομμάτων η οποία εχει και πρέπει να εχει ως μόνο σκοπό την εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου. Με αφορμή τις τελευταίες ευρωεκλογές πληροφορηθήκαμε από τα μέσα ενημέρωσης ότι το κόμμα της ΝΔ είναι χρεωμένο με περισσότερα από 60 εκατομμύρια ευρώ. Οχι μόνο λοιπόν δεν αρχισαν την περιστολή από το σπίτι τους αλλά είμαστε μάρτυρες μιας τεράστιας σπατάλης δημοσίου χρήματος από τα κόμματα και κυρίως τα δυο της εξουσίας.

Ακόμη και μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα προέβησαν σε μεγάλες περιστολές των δαπανών λειτουργίας τους και κυρίως σε ότι αφορά αμοιβές και έξοδα στελεχών. Για το κυβερνών κόμμα όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα και λαΙκισμός, εξαιρώντας τον εαυτό του από τις περί περιστολών δαπανών εξαγγελίες του, συνεχίζοντας να προκαλεί τον οικονομικά δοκιμαζόμενο πολίτη.

Και το λέμε αυτό γιατί εχει υποπέσει στην αντιληψή μας ότι το κόμμα διαθέτει ένα πολυτελές επιβατικό αυτοκίνητο με οδηγό, για τις μετακινήσεις του διευθυντή του κόμματος και όχι μόνον του ιδίου αλλά και των μελών της οικογενείας του. Δεν γνωρίζουμε αν η κομματική αυτή θέση είναι άμισθη η έμμισθη αλλά αυτό δεν μας αποτρέπει από το να αναρωτηθούμε γιατί πρέπει να απολαμβάνει αυτό το στέλεχος της πολυτελούς αυτής μεταχείρισης και μάλιστα οικογενειακά, και να σπαταλώνται αυτά τα σημαντικά ποσά προερχόμενα από τον κρατικό κορβανά, την στιγμή που άλλα στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων πηγαίνουν στη δουλειά τους με ιδια μέσα και που σε τελευταία ανάλυση και να έκαναν κάτι ανάλογο θα το έκαναν με χρήματα που οι ιδιοι κερδίζουν και διαθέτουν όπως θέλουν.

Να προσθέσουμε ότι υπάρχουν και δυο ακόμη γεγονότα αναφερόμενα σε τοποθέτηση μελών της οικογενείας του εν λόγω κομματικού στελέχους στον δημόσιο τομέα. Ο υιός του εισήχθη το 2003 στο πανεπιστήμιο Αιγαίου στο οικονομικό τμήμα της Χίου, αλλά μετά 6 μήνες και συγκεκριμένα τον Απρίλιο 2004 και αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές που η ΝΔ ανέλαβε την διακυβέρνηση, μετεγράφη στο οικονομικό πανεπιστήμιο Αθηνών. Επίσης η σύζυγός του διορίστηκε στην Βουλή το 2007 αμέσως μόλις ανέλαβε την διεύθυνση του κόμματος. Δεν ειμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την διαδικασία και το νόμιμο των δυο αυτών πράξεων και το κατά πόσον πληρούνταν απαιτούμενες προϋποθέσεις και προσόντα, αλλά μήπως θα επρεπε να αποτελέσουν αντικείμενο ερεύνης από εκείνους που εκόπτοντο και συνεχίζουν να κόβονται για διαφάνεια, σεμνότητα και ταπεινότητα, ώστε να αποδειχτεί ότι δεν εχουμε δυο ακόμη περιπτώσεις που το μόνο προσόν του μέλους οικογενείας κομματικού στελέχους υπερτέρησε των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων ;